Wydarzenia
Okres Wielkiego Postu
Główne przesłanie Wielkiego Postu koncentruje się na duchowym przygotowaniu nas chrześcijan do godnego przeżywania Świąt Zmartwychwstania Pańskiego, największych Świąt chrześcijaństwa związanych z wydarzeniami męki, śmierci i zmartwychwstania ; wydarzeniami, które stanowią fundament naszej wiary. Ponieważ są to najważniejsze Święta (zwane też paschalnymi), dlatego domagają się specjalnego przygotowania, by móc je należycie przeżyć.
Rozpoczynając Wielki Post w Środę Popielcową ważne jest, żeby dobrze wejść w jego pokutny charakter i uświadomić sobie, że coś zaczyna się w naszym życiu. Jest to szczególny dzień, ponieważ wszystkich wierzących od 18 do 60 roku życia obowiązuje w nim post ścisły, czyli rezygnacja z pokarmów mięsnych, ale również ograniczenie się do trzech posiłków na dzień – dwóch lekkich i jednego pełnego. Popiół, który w tym dniu Kapłan nakłada na nasze głowy wypowiadając słowa: „Prochem jesteś i w proch się obrócisz” ma przypominać o przemijaniu tego świata, a jednocześnie ukazywać , że poza tym wymiarem materialnym są inne wartości – wartości duchowe: miłość, dobro, które nigdy nie przemijają.
Symbolem Wielkiego Postu jest obraz pustyni , ponieważ przypomina– o wyjściu Izraelitów z niewoli egipskiej do ziemi obiecanej przez pustynię, ich czterdziestoletniej drodze i o czterdziestu dniach Chrystusa, który odszedł od ludzi na pustynię Judzką za Jordan i tam modlił się. Post jest naśladowaniem Jezusa Chrystusa. Odejście od tego gwaru codziennego dnia ma nam pomóc w refleksji nad sobą, w tym, abyśmy jeszcze głębiej zobaczyli, kim jesteśmy, dokąd zmierzamy. Każdy powinien popatrzeć na siebie , ponieważ Wielki Post daje szansę przemiany. Trzeba to zrobić z odwagą, bo – jak mówił pp. Franciszek– trzeba stawić czoła tym różnym problemom, które niesie ze sobą współczesność.
W ciągu całego okresu Wielkiego Postu idąc śladem Ewangelii / poszczenia, modlitwy i jałmużny / przyjmujmy różne praktyki pokutne, aby uwydatnić wagę tego okresu. Duchowe przygotowanie naszego wnętrza , któremu towarzyszą zewnętrze przejawy i pewne gesty pozwalają na trwalsze przylgnięcie do Boga.
Nawrócenie serca ku Niemu oraz pojednanie z bliźnimi, wyrażane jest w:
-większej wstrzemięźliwości w jedzeniu i piciu,
-większym zasłuchaniu się w Słowie Bożym, w czym mają pomóc organizowane rekolekcje parafialne,
-unikaniu zbytecznego rozproszenia w postaci hucznych zabaw,
-większym skupieniu się na modlitwie, zarówno tej prywatnej jak i wspólnotowej,
-wykazaniu większej wrażliwości na potrzeby innych np. Caritas
-korzystaniu z sakramentu pokuty i pojednania,
-uczestnictwie w nabożeństwach wielkopostnych /Gorzkie Żale, Droga Krzyżowa/, lub podejmowaniu pewnych szczególnych postanowień mających wykazać bezinteresowność, szlachetność serca, uśmiech i życzliwość w stosunku do innych.
Wszystko to jest tradycyjną praktyką wielkopostnego skupienia się na modlitwie, poście i jałmużnie. W rzeczywistości ma to na celu wskazanie, że pierwszym działającym w naszym życiu jest Bóg , który jest w stanie skutecznie pokierować nasze życie, uleczyć nasze ewentualne zagubienie się w życiu poprzez grzech , czy zatrzymać choćby na chwilę nasze ciągłe zabieganie.
Życzę wszystkim Parafianom , aby Wielki Post tego roku przyniósł nam wszystkim odnowę nadziei, która rodzi się z miłości i wiary. Szczególną okazją do poszukiwania owej nadziei niech będą nabożeństwa Drogi Krzyżowej i Gorzkich Żali odprawiane w naszym Sanktuarium , które pozwalają duchowo łączyć się z Chrystusem cierpiącym i Zmartwychwstałym.
opr. ks. J. i M.Ź.